When The Story Begins....

Life is so short to be wasted...so lets LIVE, LEARN, WORK and PLAY!!!

Wednesday, April 7, 2010

-MY LITTLE BUBU IS GONE-


i dun know where shud i start it...hurm...tetiba teringat kat my little bubu (kucing warna putih + mata biru) yg aku jumpe kat opis last year...masa tu die kecik lg...comey sgt...nak tau camne aku bleh terjatuh chenta kat meow ni?? hihihi...masa tu aku dgr bunyik kucing kat luar opis...lama gak aku trace mana dtg lak bunyik meow neh...maklumla aku mmg sawan kucing sket...lagi2 yg kiut miut...then aku nampak ade tiga ekor kittens beratur kat dpn pintu opis aku...alalalalaaaa comeynye...tiba2 hati aku tsentuh tgk salah seorang drp mereka...warna putih...mata die biru cam pakai lens jek....bile aku pandang dekat2 die trus wat muka bajet comey + sposen....aduuuuhhh terus hati aku cair....dgn bangganye aku ckp kat akak kat opis aku... "kak, ila nak amik kucing nii..."...cepat2 aku carik kotak and sembunyikan die kat pantry....nasib bos aku xprasan....huhu...

ptg tu aku bwk balik bubu kat umah...beli mknan and letak die dlm bilik blakang...satu yg aku suka sgt psl bubu ni...die suka tido kat sblh aku....mmg cute sgt la...tp yg aku xsuka plak...die ni suka la sgt gigit kaki aku masa tido...mcm xcukup makanan lak aku tgk... adoii...drp kecik aku bela sampai la bubu meningkat dewasa (ayat skema giler,ahaks!)..bile da besar tu kecomelan die pun smakin btambah la...tp aku ttp xlepaskan die main2 kat luar rumah...takut plak die kuar berpoya2 sampai xingat nak balik umah...(tp kan sampai skang aku xtau tu bubu tu jantan ke betina...alahai mmg sengal la aku ni...

tiba la part paling sedih dlm citer ni...masa cuti raya Haji tahun lpas...aku bwk bubu blk kg...konon nak tinggalkan die kat sana....lg selamat dan terjamin masa depannye...haha...bak kata abah aku la...sbb aku pun da xlarat nak jaga die...seminggu lpas aku balik KL, mak aku tepon ckp bubu sakit...aduiii rindu sgt agaknya kat aku...aku kuatkan hati...xde ape kot.....lpas 2 minggu aku rasa mcm xsedap ati jek...aku kol mak aku...tanya psl bubu...die ckp bubu da sehat da....lega sket aku....hjg bln 12 aku balik kg lg...kemain suka aku tgk bubu....berlari2....lompat sini sana...tp bila aku balik KL, mak aku kol lg...bubu sakit lg la...katanya..sah la die mmg xsuka berjauhan ngan aku...bila fikir2 balik aku tekad nak bwk bubu dtg KL dok ngan aku mcm dulu....sunyi lak xde bubu kat cni...sblm balik aku kol mak aku...dgn riang ria aku ckp aku nak balik amik bubu...tiba2 mak aku tdiam...bila aku tanya bubu sihat x...mak aku diam lg....aku tanya lg...bubu mana mak? mak aku diam tanpa bicara....dgn suara dan hati yg bergetar....aku tanya lg....knapa ngan bubu mak? "bubu da mati...." ada kesayuan dlm suara itu....puas aku tahan airmata namun jatuh jua....bubu...nape tinggalkan aku....tiada lg bubu.....tiada lg mata biru merenungku....tiada lg gigitan manja bubu......aku rindu BUBU...... :'(

2 comments:

  1. sedih..smpai nangis...windu kt charlie chaplin, windu kt comey, windu kt nenek (spesis kucing gak oKeY!), windu kt pak tam (spesis kucing gak oKeY!) n byk lg..semuanye byk y mati kena racun..kejaM btOl spe y racUn kucing2 kesayangan aku!! start dr generasi nenek smpai la generasi last...comey...pas comey mati..sme dh serik nk bela kucing cz takut mti lg...tiap kali mati.umah mesti ilang seri...bkn shari 2..bley smpai sbulan.....

    ReplyDelete
  2. wuhuhu...mmg sedih cik Amy...hanya golongan2 spt kita je yg tau n fhm mcm mana rasa kehilangan...sampai ari ni still xleh lupa bubu...slalu nangis bila teringat kat die..MISS U BUBU....uhuk!

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...